KONIEC

Każdy popełnia błędy... żeby tylko zawsze udawało się je naprawić. Długo się wahałam, czy zostać w Anglii, czy wracać, aż w końcu któregoś pięknego dnia po prostu zabukowałam bilet do Gdańska. Już przed wyjazdem, a jeszcze dobitniej po przyjeździe wiedziałam, że zrobiłam źle, że powinnam była spróbować, że tęsknie za Londynem i za tym wszystkim co się z nim wiąże. Ale stało się i teraz trzeba żyć z tym poczuciem, że się jest idiotą. Rzeczywistość jest jaka jest, i chociaż myślałam, że po takim miesiącu adaptacyjnym będzie ok, to nie jest. Z różnych przyczyn, o których nie chcę pisać. Odnoszę wrażenie, że przeniosłam się w czasie, że jestem dokładnie w tym samym punkcie życia w jakim byłam rok temu, jakby ten wyjazd był tylko doklejony do mojego życia, jakby go naprawdę nie było. Trzeba się wziąć w garść i coś z tym zrobić, wybrać najlepszą możliwą opcję. Doskonale wiem, czego chcę najbardziej, ale to się kłóci z tym co jestem w stanie zrobić. A co mi przyniesie przyszłość? Nie wiem. Trzymajcie za mnie kciuki :)

Jako, że nie jestem już au pair, ani nie mieszkam w Anglii, to zawieszam pisanie tego bloga. 

Dziękuję wszystkim, którzy tu zaglądali.